Cookie beleid ZSV

De website van ZSV is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

EEN WEEK VAN UITERSTEN!!! SV DEURNE 10-4 VS ZSV 10-2

EEN WEEK VAN UITERSTEN!!! SV DEURNE 10-4 VS ZSV 10-2

Deurne JO10-4

-

ZSV JO10-2JM

Competitie

4e klasse 41

Datum

3 oktober 2020 10:00

Accommodatie

Onbekend

Maandag 28 september:
Rutte spreekt zijn onderdanen aan.
Gij zult hoesten en niezen in den elleboog.
Gij zult thuiswerken.
Gij zult niet feesten na 22.00 uur.
Gij zult niet supporteren langs de lijn zelfs niet als je je bek houdt!! 
Ai die laatste kwam bij menig ouder hard aan.

Woensdag 30 september:
Een schok is er gegaan door voetbalminnend Zeilberg. Onze vrolijke noot Lise had immers eerder in de week aangegeven zich te gaan storten op een paardrij carrière. Het kon ook komen omdat ze afgelopen zaterdag had gescoord en er gekscherend geroepen werd dat het een idee was om te stoppen op haar hoogtepunt! 
Deze woensdag was dan ook haar laatste training. Uiteraard was het voor Fleur ook een reden om de jongens vaarwel te zeggen en zich te gaan voegen bij de andere meiden in de 10-3. Meiden super bedankt voor jullie enthousiasme en inzet, we zullen jullie missen!
Snel denkwerk van de technische staf en een graai in de clubkas gaf ons de gelegenheid om ene Yorrick van Kessel aan te trekken vanuit de 10-3 en toe te voegen aan de selectie. 
Deze woensdag stond bol van spanningen... een nieuw gezicht, afscheid nemen van de dametjes! Zie dan iedereen nog maar eens bij de les te houden. Tja het leven van een trainer bij de jo10-2 gaat niet altijd over rozen.

Donderdag 1 oktober:
Onze razende reporter Ron Linders had zijn perskaart nog steeds niet binnen van de KNVB. Dat betekend overigens niet dat hij bij de pakken neer ging zitten. Hij moest en zou mee krijgen hoe zaterdag de mini kranenmortelderby ging verlopen.
De ideeën vlogen over de app. Een kraan, een helikoptervlucht een luchtballon je kon het zo gek niet bedenken en het kwam voorbij. Ron kroop in zijn pen en besloot het Brabants Buske te benaderen. Deze waren al eens eerder op een activiteit van ZSV afgekomen (flessenactie). Als back up had hij contact gezocht met een oude bekende die niet geheel toevallig DJ is bij DMG Deurne (Ivan). DMG had er wel oren naar. 
Spannend!

Zaterdag 3 oktober:
Het is zover.
De derby is aanstaande. 
Om het echte derby gevoel te behouden werd de oversteek lopend afgelegd (Helaas dus zonder ouders en toeters en bellen).
Wat bleek nu.. Deurne wist dat het lastig ging worden en deed er alles aan om onze jongens uit de concentratie te halen.
Het begon er al mee dat we niet op het wedstrijd schema waren vermeld.
Dus er was geen veld aangewezen geen kleedlokaal etc. 
Toch probeerde we ons voor te bereiden zoals gebruikelijk. Of ja.. behalve dan dat Johnnie na een fijne introductie live op de radio was en daar een gewaagde voorspelling weg gaf van 1-6!
Is dat dan niet het lot tarten.. we zullen zien!
Eenmaal omgekleed en op het veld aangekomen bleek inderdaad dat er niet echt op ons gerekend was. Bijna geen plaats voor een warming-up en geen goal om onze keeper een beetje op te warmen.
Uiteraard was Deurne zelf lekker aan het warm draaien in de pannakooi.
Oké we moeten ons niet laten kisten.
We gaan beginnen.
De eerste minuten werden gespeeld met een bal waar alle lucht al was uitgeschoten. Dit resulteerde in voetbal wat nergens op leek. Toen kwam bal 2. Deze was nog slapper dan de eerste helaas (dan maar een bal van ons). 
De zenuwachtige dames die de leiding hadden over de 10-4 van Deurne lachte alles maar weg en van een spelbegeleider was nauwelijks spraken.
De ene handsbal volgde de andere op (zonder vrije trap) en van indribbelen en een achterbal hadden ze waarschijnlijk nog nooit gehoord.
Rond minuut 10 vond Deurne met een goede aanval toch ons doel 1-0. Niet de start waar we op hadden gehoopt maar ja na zo'n voorbereiding..  
Het 2e kwart was toch echt voor ons. 
Na een schot van Yorrick dat rakelings langs ging en een schot van Koen dat bijna in de kruising zeilde leek het goed te komen. Sem A. soleerde door de defensie en gaf de bal op een presenteerblaadje voor. Dries had echter de avond ervoor zijn schoenen iets te ijverig gepoetst waardoor de bal over zijn schoen gleed en tergend langzaam langs het lege doel rolde. 
Even later, net voor de rust, kwam Koen plots oog in oog te staan met de keeper van Deurne en schoof de bal onder de vallende keeper door 1-1. We zijn weer terug.
Na de thee, ranja of slimpie (ik weet ook niet wat er allemaal in die bidonnen gestopt wordt) trokken onze jongens vol goede moet weer ten strijde. De mensen zaten thuis aan de radio en app gekluisterd en de begeleiding stond overal en nergens. Nog steeds lachte de dames van Deurne alles zenuwachtig weg. 
Na een mooie solo van Dries had hij net niet meer de kracht om een vlammend schot af te geven waardoor de keeper zijn rollertje er via de paal uit kon duwen. 
Even later stoomde Sem A. weer eens op en gaf een steekbal op Dries. Dit keer was hij scherp (alsof hij pannekoeken rook) en tikte de bal met buitenkant schoen buiten bereik van de keeper 1-2. Zou de voorspelling van Johnnie dan toch uitkomen? 
Ai wat een domper. Het aanvallen voelde zo lekker dat we helemaal vergeten te verdedigen. Met een sluwe actie maakt Deurne er 2-2 van. 
In het laatste kwart moest het dan maar gebeuren. Vol op de aanval. Dood of de gladiolen!! We raakten nog 2x de paal en miste nog een keer voor open doel maar de bal wilde er niet in. Toen Sem A. terecht dacht een corner te gaan nemen nam de keeper van Deurne opeens een achterbal (ook nog eens uit de handen) waardoor Deurne een niet te missen kans kreeg.. 3-2. Nogmaals werd alles uit de kast gehaald om dan maar een gelijkspel uit het vuur te slepen maar dit ging helaas niet meer lukken. 
Gelijk na het laatste fluitsignaal (of te wel: ik denk dat het tijd is.. hi hi ha ha) belde DMG weer. Gelukkig heeft Johnnie goede mediatraining gehad en kon hij zijn frustraties onderdrukken en vooral zijn trotse gevoel laten spreken. De jongens hadden kei hard gewerkt en zoals wij in de Zeilberg dan zeggen... WA KAN UT GEVE! 
Al met al was het weer een mooie zaterdag ochtend met een bijzonder tintje. Bedankt Ron voor het initiatief en ook DMG (Ivan) om hier live in jullie programma aandacht aan te geven.
Tot volgende week!

Gegroet uw gelegenheids reporter.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!