Moddervoetbal in Wanssum

Kwart voor negen moesten onze strijders het opnemen tegen ST SV United / BVV’27 JO11-2JM. Welke club? ST SV United / BVV’27. Maar voor het gemak zullen we “SV United” zeggen, op zijn Theo Maassens. Het was weer een tijd geleden dat we zo vroeg uit de veren moesten voor een pot voetbal. Maar dat mocht de pret niet drukken. Met tien spelers arriveerden we op het sportpark van SV United. We zagen op het eerste oog geen kunstgrasveld, dus we waren al opgetogen. Bij aankomst lazen we op een scherm dat we op het kunstgrasveld moesten aantreden. Dat was balen voor de spelers want ze hebben liever echt gras. Vlak voordat we het kleedlokaal aankwamen, kwam er iemand van SV United. Hij zei dat we toch niet op het kunstgrasveld hoefden te spelen want er lag “ ies” op het kunstgrasveld. Onze jongens hadden geen idee wat hij bedoelde, maar dat maakte niet uit. We gingen spelen op een echt grasveld met een kleine modderpoel. Maar daarover meer verderop in dit verslag.

Mike had 's-ochtendsvroeg de volgende opstelling in elkaar geflanst: doel Stijn, rechtsachter Joël, middenachter Luuk, linksachter Dries, linksmidden Daan, Middenmidden Dex, rechtsmidden Thibe, en spits Gijs. Metin en Knut begonnen als wisselspeler. Knut is net terug van een langdurende teenblessure, als gevolg van een botsing met een fietsenrek en had twee weken al niet meer getraind. Helaas was Tim niet meegegaan naar SV United i.v.m. een griepje. Gelukkig konden we Anita, de moeder van Tim, in het weekend toch haar gedachten bij ZSV krijgen. Ook daarover straks meer….

Edwin en Wim zorgen voor een korte maar krachtige warming-up en de wedstrijd kon beginnen. O ja, onze razende reporter Ron liet verstek gaan omdat zijn baas andere plannen had. Maar dat weerhield Ron er niet van om de ouders en verzorgers de nodige informatie te geven over extra (thermo) kleding en het vroeg tijdstip van vertrek.

Na het eerste fluitsignaal duurde het nog geen minuut of de bal lag al achter de verkeerde doellijn. Het is weer de beruchte eerste minuut die ons een achterstand bezorgde. Daar moeten we nog aan werken op de training, als iemand suggesties heeft dan hoort het trainingsteam dat graag.
Na het eerste doelpunt werden we met onze rug tegen muur gezet. De aanvalsgolven van SV United bleven komen, maar gelukkig sloeg onze verdediging de meeste aanvallen af. Luuk, onze verdedigingsleider dirigeerde onze backs Joël en Dries de goede kant op. Toch konden we niet voorkomen dat we nog een doelpunt tegen kregen. We moesten toch iets doen, want dit ging niet goed. Gelukkig was Thibe niet van plan om de spreekwoordelijke handdoek in de ring te gooien. Hij begon een solo vanaf de middenlijn en soleerde langzaam maar zeker door tot het vijandelijke doel. Met drie tegenstanders voor, achter en naast hem was hij niet te stoppen. Vlak voor het doel was hij de bal kwijt maar alsof er een touw aan vast zat kreeg Thibe de bal terug. Uithalen en boem 2-1. De Anschlusstreffer was gemaakt en we eindigden het eerste kwart met die stand.

In het tweede kwart werd 2/3 van de verdediging vervangen door Knut en Metin. Ook het tweede kwart was SV United beter dan de geel-zwarten. De 3-1 liet dan ook niet lang om zich wachten. Dex, onze spelverdeler, deed zijn best om de slag op het middenveld te winnen. Hij maakte veel meters en wist ook met de nodig steekpasjes onze spits Gijs te bereiken. We kregen de nodige kansen maar hadden iets te veel tijd nodig om de keeper te verrassen. Gelukkig was Thibe “on fire” en wist wel hij raad met een bal die terugkwam van de keeper nadat Gijs hem getest had. De bal kwam voor Thibes befaamde linkerbeen en hij haalde van dichtbij uit. Het net stond weer even strak en ZSV stond nog maar 1 goal achter, 3-2. Na diverse kansen over en weer floot de scheids voor de rust. Tijd voor wat water en nieuwe tactische informatie.

De tweede helft ging van start en ZSV leek langzaam grip op het spel van SV United te krijgen. Joël begon steeds vaker een rush aan de rechterzijlijn. Hij haalde wel vier keer de achterlijn en wist vandaar uit of een hoekschop te versieren of een voorzet te geven. Helaas wist onze aanval deze buitenkansjes niet te verzilveren. Maar we kregen kansen en dat was voor onze meegereisde supporters voldoende om luidkeels “oeehs” en “aahs” te schreeuwen. Wat een beleving. De bekende voetbalwet “kansen missen is een goal tegen krijgen” is onvermijdelijk. De eerste beste tegenaanval betekende dat Daan, onze tweede-helft-keeper, de bal uit het net kon halen, 4-2.
Dit was voor SV United ook weer de startsein om ons doel onder vuur te nemen. Gelukkig wist Daan veel ballen tegen te houden en zelfs uit de lucht te vangen. Stijn liep in de verdediging de longen uit zijn lijf en wist met zijn benen vaak een aanval te blokkeren en zelfs een ZSV-aanval in te luiden. Stijn had oog voor onze spelverdeler, Dex. Stijn passte de bal naar Dex. Daar wist Dex wel raad mee en hij schoot de bal hard langs de keeper. 4-3.
Helaas wist SV United weer te scoren en het verschil was weer twee doelpunten. Gijs wist Dex nog vrij voor de keeper te krijgen, maar helaas stond het vizier nu even minder scherp. Helaas geen assist voor Gijs, maar wel een puike aanval. Dat stemde de coaches van ZSV tevreden. En die gemiste kansen, ach… een kniesoor die daar over begint.
Dries wist veel aanvallen aan de linkerzijde tegen te houden. Hij had zelfs in zijn ooghoek gezien dat er langs het veld een kleine modderpoel was aangelegd door SV United. Het was groot genoeg om erin te gaan liggen, maar helaas was de modderpoel langs het veld en niet erin. Hoe kon Dries nu in de modderpoel terechtkomen? Dat gaf stof tot nadenken.

De scheids floot voor de tweede time-out en het derde kwart zat erop. Edwin, Wim en Mike probeerden het team in de winningmood te krijgen en nog wat aanwijzingen te geven. Dries had wel een plan: “als we winnen, mag ik dan in de modderpoel?” Tja, dat konden de coaches niet weigeren natuurlijk.

Het laatste kwart was aangevangen. Dex mocht beginnen aan zijn verdiende rust. Luuk was zijn vervanger en ging de stijd aan op het middenveld. Daar wist hij veel ballen te veroveren. Desondanks vlogen de ballen Daan om de oren. Daar was geen onkruid tegen gewassen. Gelukkig gaven we niet op. Metin ging flink de stijd aan en de tegenstanders waren af en toe onder de indruk. In de hele wedstrijd kregen beide teams een vrije trap in plaats van een strafschop. Daar konden we mee leven, zelfs Wim. Nadat de rookpluimen waren opgetrokken, was de stand 7-3 voor SV United. Al met al een leuke en boeiende pot voetbal in Wanssum.

Er resten ons nog de penalty’s en…. de modderpoel. Dries rende na zijn penalty naar linea recta naar de modderpoel om een buikschuiver te maken. Hij enthousiasmeerde nog meer spelers om mee te doen. Terwijl de spelers van SV United een voor een na een genomen penalty niet wisten hoe snel ze naar hun warme kleedkamer moesten rennen, gingen enkele zwart-gelen de modderpoel opzoeken. Het resultaat zien jullie op de bijgevoegde foto’s. Met excuus aan Anita. Zij schijnt het hele weekend met groene zeep aan de slag te zijn geweest……

Komend weekend weer een thuiswedstrijd. Om 10:30 is SV Venray JO11-5 de tegenstander. We hopen op mooi weer en veel toeschouwers.